O książce: rok / Co powinien zrobić Stwórca, który stworzył tak piękną planetę we wszechświecie zwaną Ziemią? Żyj nim, pielęgnuj go i chroń przede wszystkim przed sobą. A Stwórca kieruje się tymi zasadami, opracowując dla siebie pewne zasady i ograniczenia. Tak pojawia się dziewczyna Sasha. Najzwyklejszy, z chłopięcymi nawykami. Ale to na pierwszy rzut oka. Jeśli przyjrzysz się uważnie, Sasha nie jest całkiem, a nawet jeśli przyjrzysz się uważniej, jest to zupełnie niezwykła dziewczyna. Ona jest Wędrowcem. Fragmenty jej życia są krótkie i losowo rozrzucone w czasie. I za każdym razem, gdy się rodzi, nie pamięta swojego dawnego siebie i nie wie o swojej naturze. Do tego ma Strażników, których tworzyła przez wiele, wiele epok. Niektórzy Strażnicy dają kosze morzu, inni Strażnicy spotykają te kosze, ale przy dziecku trzeci, czwarty i piąty są zawsze na jej prawym i lewym ramieniu. Tylko ona o tym nie wie. Jest zwyczajną dziewczyną, patrzącą na świat szeroko otwartymi oczami. Zdarza się, że inna cywilizacja na niebieskiej planecie kończy swoją wspinaczkę od początku i zaczyna zmierzać ku końcowi. Tę przerwę muszą złapać Strażnicy. W końcu muszą przygotować Wędrowca. Daj jej wskazówki. Niech zastanowi się nad swoją naturą i swoim projektem. A Wędrówka rozpoczyna swoją podróż od odnalezienia ukrytych mocy, które zostały tam wcześniej umieszczone. Błędem jest myśleć, że Stwórca jest absolutny. Popełnia błędy. Eksperymentuje, próbuje, jest ciekawy. Stwórca tworzy i niszczy, obserwuje i zmartwia, cieszy się z sukcesów i zaskakuje nieoczekiwanymi rezultatami. Pozwalając zginąć kolejnej cywilizacji, denerwuje się i zaczyna nową. To prawie zasada. Ale jednocześnie chce czegoś innego niż Ziemianie. Dając im nieograniczoną wolność, Stwórca prowadzi ich do myśli pełnych współczucia, wiary i nadziei. A to wszystko Sasza. Jest także Wędrowcem. A jej droga jest trudna. Zbierając energię, wiedzę i pamięć miliardów lat, bierze na swoje barki ciężar losów całego wszechświata, a co dla niej ważniejsze – Ziemi, małej błękitnej planety na skraju ogromnej gromady gwiazd . Jest też studnia i Smok, i marzenia, i zmęczenie, i chęć powrotu do czarującego, beztroskiego stanu dziecka i pobytu na małej wyspie gdzieś na skraju lodowatego morza. Ale wszechświat jest maleńką częścią otaczającej go pustki. A gdy tylko Wędrowiec się zatrzyma, ta pustka jest gotowa zrodzić coś nowego.